Netwerken volgens Marjolein Mosmans van AutomaMA

Als ik aan netwerken dacht, dan dacht ik aan verschraalde kroegen. Yuppen met een biertje in hun hand en veel gelach en gepraat. En dan dacht ik “is dit leuk?” Dat was netwerken voor mij. 

Andere ondernemers ontmoeten

Totdat ik stopte met mijn opdracht bij een grote bank, mijn eigen koers ging varen en naar bijeenkomsten ging waar ik andere ondernemers ontmoette. Voor mij waren dat voornamelijk vrouwen die ook bezig waren hun eigen bedrijf op poten te zetten. Die ook aan het zoeken en aan het proberen waren om woorden te geven aan hun eigen verhaal. Mensen die dezelfde interesses hebben en die ook denken in mogelijkheden en in ideeën ontwikkelen. Die ook geloven in ‘waarom zou het niet kunnen werken; laten we het gewoon maar proberen’. Kortom; ik begon ondernemende mensen te ontmoeten die me inspireren en mij hielpen om mijn eigen verhaal vorm te geven.

Netwerken tijdens Corona

En toen kwam corona, vlak nadat ik had besloten vanuit huis te gaan werken en werd alles anders. Toen werd netwerken; contacten onderhouden met vrienden waarvan je wist dat ze het lastig hadden. Beeldbellen met mijn ouders, collega-ondernemers en contacten in het buitenland.

En netwerken werd voor mij ook; vragen aan mijn compagnon in Marokko -met wie ik samen ons reisbureau run- of ze het daar wel redden terwijl ze weken het huis niet uit mochten en al hun inkomsten wegvielen. Luisteren naar een vriendin die tijdens onze online Marokkaanse lessen over de armoede vertelde bij haar in de steeg in Marrakech en haar verhaal kwijt moest.

Netwerken werd; een webshop opzetten om de handgemaakte spullen uit Marokko in Nederland te verkopen omdat de toeristen wegbleven, zodat de locale bevolking in ieder geval nog wat inkomen kreeg. En een online inzamelingsacties opzetten zodat de buren van mijn vriendin in Marokko weer babyvoeding hadden.

Een internationaal netwerk

Wat jaren geleden begon, is sindsdien uitgegroeid tot een internationaal netwerk. Met mensen die ik online en nu gelukkig ook weer offline, ontmoet. Ondertussen schrijf ik een boek met een Australische editor en een Amerikaanse vriendin. Mijn webshop heeft een re-design gekregen aan de eettafel van een mede-onderneemster en verkoopt nu ook placemats van een Sri Lankaanse vrouwencoöperatie van oorlogsweduwes. Samen met een Nepalese gids en een ex-collega ben ik bezig een Nepalees reisbureau op te zetten en inmiddels worden die rieten manden uit Marokko soms ook in Israël verkocht. En gelukkig kan ik ook weer langs bij klanten, lunchen met mede-ondernemers en theedrinken met de leverancier van de tassen.

Netwerken: een manier van leven

Netwerken is voor mij geen netwerken meer. Dat is niet alleen iets wat ik tussen 5 en 7 doe. Netwerken is voor mij een manier van leven geworden. Het is samenwerken met heel veel mooie mensen aan een betere, mooiere en rijkere wereld. Waarin we elkaar allemaal een handje kunnen helpen en ik enorm veel leer van al die mooie ondernemende mensen op deze wereld.